Na bijna 13 jaar draaien in een baan om Saturnus, komt de missie van Cassini Huygens binnenkort ten einde. Het ruimtevaartuig Cassini werd in 1997 gelanceerd vanaf Aarde. Daarna reisde het zeven jaar lang door het Zonnestelsel, totdat het aankwam bij Saturnus. Een paar maanden later liet het ‘moederschip’ Cassini de Huygens sonde (zeg: Hui-gens) los op Titan, de mysterieuze maan van Saturnus. Dit was de eerste landing in het verre deel van het Zonnestelsel. Terwijl het op Titan was, onthulde Huygens verschillende gelijkenissen van de maan met Aarde. Titan heeft een dikke atmosfeer, een vergelijkbaar klimaat (op Titan regent het geen water, maar een stof genaamd methaan), en meren (ook methaan). Toch is het veel kouder dan op Aarde, met een oppervlakte temperatuur van min 180 graden Celsius, wat twee keer zo koud is als de Zuidpool. Cassini liet Huygens achter op de maan Titan, maar ruimtevaartuig bleef Saturnus, zijn ringen, en zijn hele familie manen verkennen. Cassini zag een andere maan water in de ruimte sproeien. Daardoor vond het een oceaan onder de bevroren oppervlakte, dat misschien een thuishaven is voor buitenaards leven. Maar na jaren van hard werken, begint de brandstof van Cassini op te raken. Onderzoekers hebben besloten om zijn reis te beëindigen door het te laten neerstorten op Saturnus op 15 september. Dat voorkomt dat het per ongeluk botst met een van de manen van Saturnus, zodat deze onaangetast blijven voor toekomstige onderzoeken. Tot dan besteedt Cassini zijn laatste maanden aan een reeks uitdagende duiken tussen de planeet en zijn beroemde ringen. Een gebied dat nog niet eerder is verkend. Cassini zal de eerste gedetailleerde foto’s nemen van de ringen het dichtst bij Saturnus, en de wolken van de planeet. Het zal ook de zwaartekracht meten van Saturnus, om onderzoekers te helpen bepalen hoe de binnenkant van de planeet is samengesteld. Kortom, zelfs in zijn laatste dagen helpt Cassini ons om onze enorme kosmische buurman te leren kennen.
Cool Fact!Saturnus is een gasreus, wat betekent dat het geen hard oppervlak heeft. Cassini zal in de atmosfeer zinken. Hoe dieper het zinkt, hoe meer hitte en druk het zal voelen, tot het uiteindelijk wordt geroosterd en platgedrukt.
