Οι αστρονόμοι μόλις βρήκαν το πιο μακρινό και αρχαίο αστέρι που έχει παρατηρηθεί ποτέ!
Οι αρχαιολόγοι είναι γνωστοί για την εύρεση οστών δεινοσαύρων όπως και για τις ‘βουτιές’ που κάνουν σε αρχαίους τάφους, και η απορία που γεννάται είναι τι κοινά έχουν με τους αστρονόμους; Τόσο οι αστρονόμοι όσο και οι αρχαιολόγοι κοιτάζουν τα αρχαία ευρήματα για να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε το παρελθόν.
Οι αστρονόμοι δεν χρειάζεται να σκάψουν βαθιά στη Γη για να κοιτάξουν πίσω στο χρόνο, μπορούν απλά να δουν μακρινά διαστημικά αντικείμενα. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν κοιτάζουμε αντικείμενα στο νυχτερινό ουρανό, ψάχνουμε ήδη στο παρελθόν.
Τίποτα στο Σύμπαν δεν μπορεί να διασχίσει το διάστημα αμέσως, ούτε και το ίδιο το φως. Το φως από μακρινά αστέρια ή γαλαξίες μπορεί να χρειαστεί δισεκατομμύρια χρόνια για να ταξιδέψει στη Γη. Έτσι, όταν τα κοιτάμε, βλέπουμε την προβολή αντικειμένων όπως αυτά υπήρχαν πραγματικά δισεκατομμύρια χρόνια πριν, όταν το φως ξεκίνησε το ταξίδι του.
Το αστέρι που έσπασε το ρεκόρ της απόστασης είναι πάνω από 9 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, αυτό σημαίνει ότι το βλέπουμε όπως ήταν πριν από εννέα δισεκατομμύρια χρόνια! Εκείνη την εποχή το Σύμπαν ήταν πολύ μικρό, μόνο το ένα τρίτο της τρέχουσας ηλικίας του.
Η παρατήρηση μεμονωμένων αστεριών στο Σύμπαν είναι συνήθως αδύνατη, αλλά σε μια στιγμή τύχης αυτό το αστέρι μεγεθύνθηκε 2.000 φορές. Αυτό το κατέστησε ορατό στα τηλεσκόπια των αστρονόμων.
Ο λόγος που δημιουργήθηκε αυτή η συνθήκη οφείλεται στη μεγάλη βαρύτητα των μαζικών αντικειμένων η οποία μπορεί να κάμψει το φως που βρίσκεται πίσω τους. Έτσι, όπως συμβαίνει και με έναν μεγεθυντικό φακό, αυτό κάνει το αστέρι να φαίνεται μεγαλύτερο. Το φως του αστέρα που συζητάμε εδώ, μεγεθύνεται από δύο αντικείμενα: ένα τεράστιο σύμπλεγμα γαλαξιών και ένα μυστηριώδες αντικείμενο το οποίο έχει περίπου τρεις φορές τη μάζα του Ήλιου.
Το νέο αστέρι είναι πάνω από 100 φορές πιο μακριά από το δεύτερο μακρινό αστέρι που έχουμε τη δυναντότητα να μελετήσουμε.