[Νεαρά στέρια ανακαλύφθηκαν στο κέντρο του Γαλαξία μας]
Αν κοιτάξεις τον ουρανό μια νύχτα χωρίς φεγγάρι από μια πολύ σκοτεινή περιοχή, μπορεί να διακρίνεις μια λωρίδα από αχνό φέγγος να διασχίζει τον ουρανό και μαζί ένα φωτεινό φούσκωμα. Αυτός είναι ο Γαλαξίας μας. Οι Αρχαίοι Έλληνες τον είχαν ονομάσει “Γάλακτος Άξονας” κι από κει βγήκε το όνομα Γαλαξίας (και τ' Αγγλικά το δανείστηκαν ως Galaxy). Καλά όλ' αυτά, αλλά τι είναι αυτό το φωτεινό εξόγκωμα στο κέντρο του;
Πάντα νομίζαμε πως ήταν ένα αμυδρό κοσμικό νέφος, μα μιά μέρα, ο Γαλιλαίος Γαλιλέι έστρεψε προς αυτό το τηλεσκόπιο που μόλις είχε κατασκευάσει. Έμεινε έκπληκτος όταν είδε πως, στην πραγματικότητα, αποτελείται από εκατομμύρια αστέρια! Είναι τόσο στριμωγμένα που είναι αδύνατον να τα δούμε με γυμνό μάτι! Ανακατεύονται όλα μαζί και φαίνονται σαν μια φωτεινή μπάλα.
Αυτό το φούσκωμα είναι η ζωντανή καρδιά του Γαλαξία μας. Ακόμη και στις μέρες μας που έχουμε τηλεσκόπια πολύ πιο δυνατά απ αυτό του Γαλιλαίου, δεν καταφέρνουμε να δούμε από τι αποτελείται αυτό το εξόγκωμα. Μας εποδίζει η κοσμική σκόνη που μπλοκάρει το φως των αστεριών και δεν το αφήνουν να μας φτάσει.
Παρόλα αυτά υπάρχει ένα είδος φωτός που διαπερνά την κοσμική σκόνη, το Υπέρυθρο. Με τηλεσκόπια που βλέπουν στο υπέρυθρο, οι επιστήμονες έχουν κατορθώσει να κοιτάξουν μέσα απ τις βαριές κουρτίνες της κοσμικής σκόνης και να δουν τι κρύβεται από πίσω. Μ αυτόν τον τρόπο ανακαλύπτουν αμέτρητα νέα αντικείμενα, όπως π.χ. αστρικά σμήνη και αστέρια που εκρήγνυνται.
Η πιο πρόσφατη ανακάλυψη αφορά μια καινούργια και απροσδόκητα νεαρή ομάδα αστεριών, ακριβώς στην καρδιά του Γαλαξία. Τη θέση τους δείχνουν οι κόκκινες τελείες σ' αυτήν την εικόνα. Το χρυσό αστέρι δείχνει τη δική μας θέση.
Μέχρι πρόσφατα, οι επιστήμονες πίστευαν πως στην καρδιά του Γαλαξία υπάρχουν μόνον αστέρια μεγάλης ηλικίας. Όμως αυτό αποδεικνύει πως νέα αστέρια έχουν γεννηθεί εκεί πρόσφατα. Όπως αποδεικνύεται, η καρδιά του Γαλαξία μας είναι πολύ νεότερη απ' όσο πιστεύαμε!
Το Ηλιακό Σύστημα βρίσκεται μεσοδρομίς από το κέντρο του Γαλαξία μέχρι την άκρη του. Το φως απ την καρδιά του Γαλαξία παίρνει 26,000 χρόνια για να μας φτάσει!