Οι υπερκαινοφανείς σηματοδοτούν το φαντασμαγορικό τέλος της ζωής πολλών αστεριών μεγάλης μάζας. Πρόκειται για εκρήξεις που παράγουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας και φτάνουν να ξεπεράσουν σε λαμπρότητα ολόκληρο των γαλαξία τους, που αποτελείται από δισεκατομμύρια αστέρια!
Αυτό είναι ένα γεγονός πολύ μεγάλης σημασίας γιατί σκορπά στο χώρο τα θραύσματα του συντετριμμένου αστεριού. Απ΄αυτά τα κομμάτια φτιάχνονται αργότερα καινούργια αστέρια, πλανήτες και φεγγάρια – για την ακρίβεια, κι εσύ κι εγώ είμαστε φτιαγμένοι από τέτοιον αστρό-πυλό!
Το νέφος αυτής της αστρόσκονης (γνωστό σαν Υπόλειμμα Υπερκαινοφανούς αστεριού), απλώνεται και παίρνει σβάρνα ότι βρει στο δρόμο του.
Αυτή η αστροφωτογραφία δείχνει ένα Υπόλειμμα Υπερκαινοφανούς, που δημιουργήθηκε πριν 2200 χρόνια και που έχει παρασύρει υλικό ίσο με 45 ήλιους! Η φωτογραφία δείχνει το Υπόλειμμα του Υπερκαινοφανούς με μπλε, ενώ η κοσμική σκόνη είναι ροζ.
Η εντυπωσιακή ποσότητα παρασυρμένου υλικού αποτελεί ένδειξη πως κάτι ιδιέταιρο πρέπει να συναίβει σ΄αυτό το αστέρι πριν να εκραγεί.
Άλλο ένα στοιχείο μας δίνει η θερμοκρασία του Υπολείμματος, που είναι τόσο υψηλή που το νέφος λάμπει σε πολύ ενεργειακή ακτινοβολία, στις ακτίνες Χ. Μέσα στα 2200 χρόνια που πέρασαν απο την έκρηξη του αστεριού, θα περίμενε κανείς πως όλο το αέριο και η παρασυρμένη σκόνη θα είχαν κρυώσει πολύ περισσότερο.
Δυστυχώς θα πρέπει να ... αναμείνετε στο ακουστικό σας αν θέλετε να μάθετε ποια είναι η ερμηνεία γι αυτά τα παράξενα. Οι ίδιοι οι επιστήμονες προσπαθούν να ξεδιαλύνουν το μυστήριο!
Ο πιο πρόσφατος Υπερκαινοφανής στον δικό μας Γαλαξία είναι απο το 1604! Κι έμεινε στην ιστορία σαν το “αστέρι του Κέπλερ” μιας και ο Κέπλερ το παρατήρησε.